De driehoek van zelf-obsessie

Wanneer we geboren worden zijn we ons alleen bewust van onszelf; wij zijn het universum. We nemen weinig meer waar dan onze basisbehoeften, en als die zijn vervuld, zijn we tevreden. Naarmate ons bewustzijn groeit, worden we ons bewust van een wereld buiten onszelf. We ontdekken dat er mensen, plaatsen en dingen om ons heen zijn, en dat die onze behoeften vervullen. We beginnen dan ook verschillen te herkennen, en ontwikkelen we voorkeuren.

We krijgen een eigen wil en leren te kiezen. We zijn het centrum van een groeiend universum en verwachten te worden voorzien van wat we willen en nodig hebben. Onze bron van tevredenheid verschuift van basisbehoeften die op miraculeuze wijze vervuld werden, naar de vervulling van onze verlangens.

De meeste kinderen ervaren in de loop van de tijd dat de buitenwereld niet al hun wensen en behoeften kan vervullen. Ze beginnen wat hun wordt gegeven zelf aan te vullen. Naarmate hun afhankelijkheid van mensen, plaatsen en dingen afneemt, beginnen ze meer en meer voor zichzelf te zorgen. Ze worden onafhankelijker en leren dat geluk en tevredenheid van binnenuit komen. De meesten gaan door met volwassen worden; ze herkennen en accepteren hun sterke kanten, hun zwaktes en beperkingen.

Op een bepaald moment zoeken ze meestal de hulp van een macht groter dan henzelf, om in die dingen te voorzien die ze zichzelf niet kunnen geven. Voor de meeste mensen is opgroeien een natuurlijk proces. Als verslaafden echter, lijken wij onderweg te struikelen. Het lijkt alsof we het egocentrisme van het kind nooit ontgroeien. We schijnen nooit in onze eigen behoeften te kunnen voorzien zoals anderen dat doen.

We blijven afhankelijk van de wereld om ons heen, en weigeren te accepteren dat ons niet alles gegeven wordt wat we wensen. We raken geobsedeerd door onszelf; onze wensen en behoeften worden eisen. We bereiken een punt waar tevredenheid en vervulling onmogelijk zijn. Mensen, plaatsen en dingen kunnen onmogelijk de leegte binnenin ons opvullen, en we reageren op hen met wrok, woede en angst.

Wrok, woede en angst vormen de driehoek van zelf-obsessie. Al onze karakterfouten zijn vormen van deze drie reacties. Zelfobsessie vormt de kern van onze waanzin. Wrok is de manier waarop de meesten van ons reageren op het verleden. Het is het keer op keer herbeleven van oude ervaringen in onze gedachten. Woede is de manier waarop de meesten van ons omgaan met het heden. Het is onze reactie op en ontkenning van de realiteit. Angst is wat we voelen wanneer we aan de toekomst denken. Het is ons antwoord op het onbekende; een omgekeerde fantasie. Deze dingen zijn alle drie manifestaties van onze zelf-obsessie.

Dat is de manier waarop wij reageren wanneer mensen, plaatsen en dingen (verleden, heden en toekomst) niet aan onze eisen voldoen. In Narcotics Anonymous wordt ons een nieuwe manier van leven geboden, en nieuwe gereedschappen. Dit zijn de Twaalf Stappen, en die brengen we zo goed als we kunnen in praktijk. Als we clean blijven, en kunnen leren deze principes in al ons doen en laten toe te passen, gebeurt er een wonder. We ontdekken vrijheid – van drugs, van onze verslaving, en van onze zelf-obsessie. Wrok is vervangen door acceptatie; woede is vervangen door liefde; en angst is vervangen door vertrouwen. We hebben een ziekte die ons uiteindelijk dwingt hulp te zoeken. We hebben het geluk dat we maar één keuze hebben: één laatste kans.

We moeten de driehoek van zelf-obsessie doorbreken; we moeten volwassen worden, of het wordt onze dood. De manier waarop we reageren op mensen, plaatsen en dingen:

IP# 12, The Triangle of Self-Obsession

Dit is een vertaling van door de NA-gemeenschap goedgekeurde literatuur.

Copyright © by Narcotics Anonymous World Services, Inc. Alle rechten voorbehouden. Narcotics Anonymous, en The NA Way zijn gedeponeerde handelsmerken van Narcotics Anonymous World Services, Incorporated.